Barwienie elektrochemiczne a barwienie chemiczne – porównanie

Powszechnie stosowane metody nadawania pożądanego koloru elementom wykonywanym z glinu to chemiczne i elektrochemiczne barwienie aluminium. Podnoszą walory estetyczne produktów, dając efekt trwalszy niż malowanie. W naszym wpisie przyjrzymy się, jak wygląda proces barwienia chemicznego i elektrochemicznego oraz jakie efekty można osiągnąć dzięki zastosowaniu tych dwóch technik.

Technika chemicznego barwienia aluminium

Proces barwienia chemicznego aluminium – a konkretnie barwienia powłok anodowych – polega na zanurzeniu elementów w danym barwniku na określony czas. Barwnik wchłania się w warstwę tlenkową. Chcąc uzyskać pożądany efekt, musimy nie tylko dobrać właściwy barwnik, ale też odpowiednio zaplanować, ile będzie trwał proces koloryzacji. Trzeba więc dobrze znać właściwości produktu barwiącego.

Wiedza na temat barwnika jest też niezbędna do określenia, czy finalny produkt będzie się nadawał do zastosowania na zewnątrz (liczy się tutaj także sam materiał i grubość powłoki anodowanej; pracujemy z różnymi gatunkami aluminium). Powłoki barwione chemicznie sprawdzają się doskonale wszędzie tam, gdzie najważniejsze są walory dekoracyjne. Paleta kolorów jest w tej technice bardzo szeroka.

Charakterystyka elektrochemicznego barwienia aluminium

Proces barwienia elektrochemicznego jest bardziej skomplikowany, wymaga zastosowania kilku technologii. Technika pozwala na uzyskanie wielu odcieni brązu i koloru imitującego wygląd stali nierdzewnej dzięki technologii Inox – anodowanie na kolor.

Najczęściej stosowana metoda, to obróbka elementów w elektrolitach zawierających sole cyny lub niklu. W procesie katodowym redukowany metal osadza się na dnie porów tlenkowej powłoki, powodując trwałe zabarwienie powierzchni. Dzięki tej technice możemy uzyskać szeroki wachlarz odcieni brązu i kolor czarny.

Inny rodzaj barwienia elektrochemicznego to tzw. kąpiel na bazie soli cyny. Elementy muszą być uprzednio przygotowane w procesie modyfikującym kształt porów anodowej powłoki, który nadaje sferycznego kształtu dolnej części warstwy porowatej. To barwienie interferencyjne, dzięki któremu paleta barw poszerza się o odcienie zieleni i szarości. Warto dodać, że powłoki barwione elektrochemiczne charakteryzują się podwyższoną odpornością korozyjną, przez co doskonale nadają się do zastosowania na zewnątrz.